Huidige versie van 10 mei 2016 om 18:47

Deeleconomie wat is dat? De deeleconomie is een socio-economisch systeem waarin delen en collectief consumeren centraal staat. Het gaat om gezamenlijk creatie, productie, distributie, handel en consumptie van goederen en diensten. Informatietechnologie is vaak de katalysator die het delen en hergebruik van overcapaciteit mogelijk maakt.
Verschillende termen worden gebruikt voor de deeleconomie zoals;

• sharing economy,
• collaborative economy,
• collaborative consumption,
• peer-to-peer economy,
• platform economie of
• on-demand economie.

Waar ligt de grens tussen deeleconomie en economie? Dat vraagt om een heldere definitie voor deeleconomie.

• Een definitie is: Collaborative Consumption is voor het eerste geduid in 2010 door Botsman in het boek ‘whats mine is yours’: (vertaald) een economie gebouwd op gedistribueerde netwerken van aan elkaar verbonden individuen en community's versus centrale instituties, die veranderen hoe we kunnen produceren, consumeren, financieren en leren. (def. deeleconomie)

• een ander is: Binnen de deeleconomie consumeren, produceren en verhandelen mensen onderling producten, diensten, kennis en geld, gefaciliteerd door peer-to-peer marktplaatsen, business-to-business marktplaatsen en coöperatieven.
  (def. deeleconomie

Economie v.s. deeleconomie

Economie

• Economie komt uit het Griekse oikos (οἶκος), huis en nomos (νόμος), regel; letterlijk dus huishoudkunde.
• 
 Bij Economie gaat het over de wetenschap, die bestudeert hoe een samenleving haar schaarse middelen gebruikt. Dit vanuit het idee dat we als mensen erg veel willen, maar dat de beschikbare middelen beperkt zijn.
• Economie gaat over de wijze van productie, distributie en consumptie van schaarse goederen en diensten in een samenleving. Er zijn twee soorten schaarste.
  • Absolute schaarste: als er te weinig van een bepaald goed is. PAS OP! schaarste aan voedsel in gebieden, wil niet zeggen dat voedsel schaars is.
  • Relatieve schaarste (ook wel schaarste in de economische zin): als er productiemiddelen of tijd moeten worden opgeofferd om het product voort te brengen. 
Bijvoorbeeld om een brood te produceren, moeten er eerst de productiemiddelen grondstof, energie, arbeid en tijd opgeofferd worden. Brood is daardoor een schaars goed.

Vrij goed

Het tegenover gestelde van schaarste is ‘vrij goed’. Een ‘vrij goed’ is een goed waarbij men geen productiemiddelen of tijd hoeft op te offeren om het te produceren. Voorbeelden : Zonlicht, water, tijd, zuurstof dat je inademt. Kortom alles wat de natuur beschikbaar stelt en waar mensen vanaf blijven, is een ‘vrij goed’. Intrinsieke prikkels als motivatie, verliefdheid enz. Is allemaal ‘vrij goed’.

Schaarste v.s zeldzaamheid

Schaarste moet niet worden verward met zeldzaamheid. Een goed is zeldzaam als het weinig voorkomt. Zo is het pokkenvirus door uitgebreide vaccinatiecampagnes uiterst zeldzaam geworden. Het is echter niet schaars, want niemand wil het virus hebben. In onze huidige tijd kunnen we meer produceren wan we kunnen consumeren en hebben we al meer geconsumeerd dan we nodig hebben.

Samenvatting

• Economie gaat over relatieve schaarste, deeleconomie over relatieve overvloed.

Ext. Links

• (WikiPedia) Deeleconomie
• Een verscherpte definitie van de deeleconomie