Huidige versie van 13 jan 2017 om 10:17

Wat blijkt anno 2015: Economen kunnen de meest basale vragen over de immateriële zaken die van invloed zijn op de toestand van de economie niet beantwoorden. 
Men gaat uit van cijfers die komen uit indicatoren als;

• index voor duurzame economische welvaart (Index of Sustainable Economic Welfare, ISEW)
• Genuine Progress Indicator (GPI)
• index van de menselijke ontwikkeling (Human Development Index, HDI)
• Fordham Index of Social Health (FISH)
• Index of Economic Well-Being (IEWB)

Tijd voor een paradigma verschuiving. Tijd om briljante denkers en doeners aan het werk te zetten. De jonge Simon Kuznets moest in zijn tijd een antwoord geven op een simpele vraag: hoeveel spullen kunnen we maken? En kreeg er de Nobel prijs voor. Anno 2015 is het tijd om antwoord te geven op een simpele vraag:

Hoeveel immateriële waarde bezitten we?

de emotionele bankrekening

Van de onlangs, overleden Stephen Covey (1932 - 2012) kennen we vooral ‘De zeven eigenschappen van effectief leiderschap’. Een van de mooiste concepten die hij ons nalaat is de metafoor van de emotionele bankrekening. Met deze metafoor stelt Covey dat er bij elke onderhandeling tussen mensen eigenlijk een positieve of een negatieve ‘storting’ op de wederzijdse emotionele bankrekening wordt gedaan. 
Met een direct effect op zaken als vertrouwen, respect en de bereidheid tot een wederdienst. De emotionele bankrekening is de rekening waar de echte waarde van een financiële transactie wordt bijgehouden.

De vraag

De dominantie van het materiële, dat ook wel als het mannelijk wordt aanduidt, overstemd het immateriële, ook wel met het vrouwelijke genoemd. Er zal een emancipatie van het vrouwelijke opgang moeten komen, Simpel omdat we naast rationele ook emotionele wezens zijn. In de lijn van onze religieuze traditie is het niet verwonderlijk dat er ooit een concept bedacht is dat stoelt op schuld en schaarste. Het is dan ook niet verwonderlijk dat we afstevenen op steeds meer schaarste en steeds meer schuld. Via de media bereiken ons de berichten over; voedsel schaarste, ontbossing en schaarste in biodiversiteit. Rijkdom is schaars. Is schaarde het doel?

In een maakbare wereld is er steeds minder ruimte om mensen te raken hun passie. Wie bepaald wat we gaan maken? Zijn dat de mensen die betalen? Wie betaald bepaald, is een bekent spreekwoord. Er zal een paradigma verschuiving moeten plaatsvinden. Een transitie waarbij economische inzichten transformeren naar de menselijke maat een concept met meer ruimte voor immaterieel waarden. Met ruimte voor inspirerende bewegingen. Bij een passie gedreven economie staat de weg centraal. Creatieve denkers en doeners beïnvloeden telkens doel en richting. Doel en richting zijn variabelen. Alles begint met een idee of dwaze gedachte. Dwaze ideeën leggen nieuwe paden naar vernieuwing en verandering.