Elektrische energie: verschil tussen versies

Versie van 25 mei 2023 om 21:05

Elektrische energie is een begrip in onze samenleving. De eenheid voor elektrische energie is de joule. Een joule is gelijk aan een wattseconde. In de dagelijkse praktijk worden grotere hoeveelheden uitgedrukt in kilowattuur (kWh). 1 kWh komt overeen met 3.600.000 joule.

Elektriciteit oogt eenvoudig, maar achter die schijnbare eenvoud gaat een grote complexiteit schuil. Complexiteit omdat elektrische energie niet als een ding of een substantie is voor te stellen.

Water kun je zien, aanraken en de stroming voelen, maar elektriciteit kun je niet zien, niet aanraken en de stroming niet voelen. Elektriciteit maakt gebruik van een drager, een medium de kabels die ook nog eens goed geisoleert moeten zijn, want aanraken kan levensgevaarlijk zijn. Elektriciteit is een onzichtbare krachtbron. Elektriciteit is op heel veel plaatsen en plekken te vinden. Druk twee verschillen de metalen tegen elkaar en er is elektrische energie beschikbaar. De complexiteit zit in de grote verscheidenheid waarin elektrische energie zit, hoe het ontstaat en hoe het gemaakt wordt.

Om elektrische energie te kunnen gebruiken moet er een bron zijn die zorgt voor een potentiaal verschil en power om stroom te kunnen leveren. In de dagelijkse praktijk hebben we te maken met een Netbeheerder en een energie leverancier. De Netbeheerder zorgt voor de spanning op een aansluitpunt en de energie leverancier voor de stroom om apparaten te laten functioneren.

De netbeheerder moet er voor zorgen dat alle aansluitpunten van huizen en bedrijven een voedingspunt hebben met een vrijwel constante spanning van 230 V 50 Hz. Voor de spanning zorgen de energie leveranciers met hun centrales die elektrische energie opwekken. De Energie leveranciers voeden het netwerk van de netbeheerder met stroom dat naar de afnemers vloeit. Dat netwerk moet voldoende capaciteit hebben om de gevraagde stroom maar alle uithoeken te transporteren.

Het net van de Netbeheerder kent geen buffers om schommelingen in de afname op te vangen. Dat opvangen gebeurt door de aanvoer te regelen. Dat is complex omdat je niet zomaar een kern centrale of gas centrale even opstart of stopt. Het Netwerk van de netbeheerder heeft geen zogenaamd regelbaar vermogen om fluctuaties in de afname op te vangen. Dat wordt gedaan door een centrale onder z'n capaciteit te laten draaien. Gevolg een centrale die onder z'n capaciteit draait levert dure stroom. Stroom die niemand wil hebben, maar wel nodig is om de netspanning op pijl te houden.