Smulbos(geschiedenis)
Tijdens een zondag wandeling (het is zomer 2013) trof me het grote aantal honden rond het burgemeester de boer park in Assendelft. Er lag daar in het park een braak stuk grond. Deze combinatie en de wens van de honden bezitters dat er iets voor honden moest komen was de aanleiding om met elkaar in overleg te gaan. tijdens een van de vele straat ontmoetingen op de straat over dit onderwerp maakte dat passie kon worden omgezet in daadkracht. Toen Jannie Baars zei 'We gaan het doen!' resulteerde dat in een beweging richting een hondenspeeltuin. De idee van een hondenspeeltuin heeft laten zien dat mensen elkaar graag helpen. Passie is een krachtige brandstof.
De start
De tijd van overvloed biedt kansen. Weggooien is niet nodig als je Het Smulbos er mee kunt verrijken. Elk jaar beginnen kerstbomen, fruitbomen en andere planten aan een 2e leven in het Smulbos. Het Smulbos is een geweldige plaats om het met elkaar ergens over te hebben. Het ontwikkelen om er gelukkiger, vrolijker, beter en sterker door te worden.
De hondenspeeltuin Het Smulbos niet ondergebracht in rechtspersoon. Het functioneert volledig op vrijwillige inzet en synergie in de buurt. Het is een 100% vrijwilligers project dat afhankelijk is van persoonlijke Smulbos initiatieven. Het kent geen top down structuur.
Het Pad
Het maken van een pad van 170 m lang doe je niet even. Helemaal als je bedenkt wat dat inhoud? Als het pad 1 m breed is dan hebben we het over 170 m2 bestrating. Dat zijn 4 tegels van 60x40 op een vierkante. Dus hebben we 4 x 170 = 680 tegels nodig. Elke tegel weegt 30 kg dan hebben we het over 20.400 kg aan tegels. Dat lijkt een onmogelijke opgave.
Ook hier hebben de pessimisten niet het gelijk aan hun zijde gekregen. Wat volgens de pessimisten onmogelijk is, is voor de optimisten een uitdaging. Een uitdaging trekt inspirerende mensen. Het onmogelijke mogelijk maken geeft een kik, voldoening en een ervaring waar we trots op zijn. We hebben de pessimisten verslagen.
Stenen
veel
catering
werkoverleg
Inzet va
leerling
samenwerking
Nadat we dus heel veel "gratis" stenen en tegels verzameld hadden stond er een nieuwe uitdaging voor ons, namelijk: hoe maak je van een heleboel losse stenen en tegels een net en begaanbaar pad. Slapeloze nachten had ik ervan. Ik heb op een nacht de computer aangezet en eigenlijk uit wanhoop een oproep op Marktplaats gedaan met de vraag: Wie wil en kan ons helpen om hier een wandelpad te realiseren. Toen kon ik weer rustig slapen.
Wat schetst mijn verbazing toen ik de volgende dag een berichtje zag staan van een Hoveniersbedrijf uit de buurt van Hilversum die ons graag een zaterdag wilde komen helpen. Ze wilden 2 of 3 keer per jaar een vrijwilligersproject helpen en hun oog viel op onze vraag. Ik kon en wilde het eerst niet geloven en dacht nog: ja ja, straks hebben ze hier een zaterdag gewerkt en komt er een peperdure rekening voor voorrijkosten en diverse andere dingen. Maar nee hoor. Ze wilden met drie man komen en namen zelf alle spullen mee. Toen konden wij er niet onderuit: wij zorgden voor de catering. Een buurvrouw kan hele lekkere appelflappen bakken en dat heeft ze ook deze keer weer bewezen, en rond het middaguur hebben we ze volgestopt met lekkere broodjes en drinken.
Helaas aan het eind van deze gezellige werkdag kwamen we er achter dat er pas een derde van het pad aangelegd was. Ja en dan? Durf ik te vragen of ze nog terug komen? Moeten wij het werk afmaken? Maar het verlossende woord kwam: we komen terug om het werk af te maken! Jullie kunnen je voorstellen hoe gelukkig ik me voelde. En inderdaad, de volgende afspraak werd gemaakt en zie daar.....we kunnen nu echt een rondje om!
