Chrematistiek
Onder chremastistiek verstaat Aristoteles de kunst om geld te maken. De kunst van het geld maken is een ander kunst dan die van valuta's maken. Bij de kunst van het geld maken is het aannemelijk dat Aristoteles andere gedachten had dan veel van onze huidige economen. Hij dacht 500 voor Chr. na over geld en maakte een onderscheid tussen economie en chrematistiek. Economie is volgens Aristoteles de kunst om in het onderhoud te voorzien. Onder chremastistiek verstaat hij de kunst om goederen (waaronder geld) te maken en ziet dat als verwervingskunst.
Ik richt me in het bijzonder op het idee geld en dan met name op het tweevoudig gebruik van dat idee. Beide betreffen het op zich, maar dit "op zich" (kath' hautó) geldt niet in dezelfde zin: de ene is de eigenlijke (oikeía), de andere de oneigenlijke gebruikswijze van het idee.
- Het gebruik er van voor de ruil en
- Het gebruik er van voor het toekennen van waarde. (Een objectief getal dat betekenis geeft aan de grootheid waarde.)
Beide zijn gebruikswijzen van het idee geld.
Stel dat een overheid een geldsysteem heeft gemaakt om de ruil efficiënter te maken. Dan is het toekennen van waarde aan geld een oneigenlijke gebruikswijze. Bij ruil is geld een dementieloos getal. waarde / waarde levert het dementieloze getal prijs op. Een getal dat we uitdrukken in een valuta.
Uit de wiskunde kennen we het de stelling van Pythagoras waarbij de overstaand / schuine zijde het onbenoemde getal sinus oplevert.
Geld * waarde = waarde Pas Op! Het geld is niet gemaakt om de grootheid waarde van een dimensie te voorzien. Het toekennen van waarde aan geld is een oneigenlijke gebruikswijze. Geld is ongelijk aan valuta.
We hebben een pensioen systeem bedacht rond het dimensieloze geld. Het ontbreken van een eenheid voor waarde wordt zichtbaar als we geld in de objectieve werkelijkheid willen omzetten in tijd overeenkomstige waarde. lange tijd lieten economen ons geloven dat ze met geld, geld konden maken. Door het oneigenlijke gebruik van geld prominent te maken. Een valuta na 40 jaar omzetten in een dan geldend waarde systeem biedt geen enkele garantie.
De kunst om geld te maken
Geld maken is een kunst dat zorgvuldig dient plaats te vinden. Zo dient men zich een aantal vragen te stellen;
- Welk probleem wil je oplossen?
- Wat is de doelgroep waarmee je dat wilt realiseren? Dat is nodig om duidelijk te kunnen communiceren wie aangesproken gaat worden voor het aanpakken van het probleem. Zomaar een geld systeem ontwikkelen en net doen alsof dat beter is dan de bestaande systemen werkt niet. Ook bestaande geldsystemen bieden een oplossing voor een probleem.
Ook een aantal technische zaken moeten geregeld worden. zoals;
- vorm betaalmiddel (papier, munt, digitaal, enz...)
- vertrouwen. Wie/wat verschaft de gebruikers het vertrouwen in het concept.
- geldcreatie. Democratisch of een commercieel.
- kosten van het geldsysteem. zie ook het beheer.
- inwisselbaarheid.
Geld dient in goede handen te zijn en dat heeft alles te maken met goed beheer.
- Zoals elk systeem dient ook een geld systeem onderhouden te worden. Er zijn dus een aantal beheerszaken die aandacht vragen, zoals;
- Muntbeheer (commercieel, stichting, coöperatie, vereniging, particulier, enz...)
- Munt innovatie is het bedenken van instrumenten om de eenheid dat te laten doen waarvoor het
bedoeld is.
- Valuta ontstaat uit een overeenkomst, om het binnen een gemeenschap te gebruiken als betaalmiddel.
- Principes / uitgangspunten. Bij het ontwerpen van een valuta concept maakt het uit van welke
principes uitgegaan wordt. Met andere woorden: wat is het mens- en maatschappij beeld waar de valuta voor staat. Gebruikelijk is dat de politiek daar een bijdrage in levert, maar met een eigen valuta zullen we zelf een koers moeten uitzetten.
De kunst om valuta te maken
Binnen een land kennen we geld als valuta. Overheden hebben een doel met valuta en stimuleren dat met wet -en regelgeving. Ze gebruiken het o.a voor het innen van belastingen en met belasting maatregelen beïnvloeden ze het gedrag van mensen binnen en buiten de gemeenschap.
Bij de meeste valuta ontbreekt een onderliggend waardeconcept een soort eenheid van waarde.
Bij het ontbreken van een waarde concept voor een valuta is het behalen van valuta rendementen op financiële markten nergens op gebaseerd. Geen enkele behoefte wordt direct bevredigd, het gekochte product wordt niet gebruikt of geconsumeerd. Het doel is enkel om door middel van twee transacties, koop en verkoop, winst te maken op een financieel product dat geen enkel ander doel dient dan valuta's creëren. Voor vele 'deskundige' is valuta een ding een product. De werkelijkheid levert dat ding en haar producten een schijnwaarde en schijnrijkdom op. Er wordt geen echte waarde gecreëerd. De mensheid krijgt niet de beschikking over duurzamere, betere, efficiëntere goederen en ideeën.
