Technasium Studium Generale vermaakarchitectuur: verschil tussen versies

Versie van 10 apr 2018 om 09:24

Toen ik deze week bij een kennisbijeenkomst / symposium was van Erfgoedvereniging Bond Heemschut en de DonderbergGroep over vermaaksarchitectuur, moest ik denken aan een quote van Willem Bilderdijk; “In ’t verleden ligt het heden, in het nu, wat worden zal.”

Met veel oog voor detail maken sprekers als Karel Loef en Jan Holwerda het gehoor duidelijk hoe betekenisvol het vak geschiedenis voor techniek is. De historici maken duidelijk hoe ideeën van toen, met de samenleving gecommuniceerd werden en thans nog steeds actueel is. Menselijke uitvindingen worden op een kermis verbonden met menselijke emoties. In tuinenen en op de kermis in de draaimolen en de achtbaan maken we kennis met natuurkrachten als versnelling, zwaartekracht en tegenmiddelpuntvliegendekracht. We leren er mee omgaan in een achtbaan, draaimolen en tal van andere objecten.

Techniek koppelt natuurwetten aan menselijke emoties en is daarmee oneindig veel meer dan het knutselen met materialen. Het wiel en tal van ander constructies zijn uitgevonden en zullen hun waarde behouden, en eeuwig onderdeel blijven uitmaken van oplossingen die mensen bedenken en nog zullen bedenken. De wereld veranderd niet, maar onze kijk op die wereld is door techniek veranderd. Dat lijkt mij een mooi thema voor een Studium Generale. 
 Omdat we een club van doeners zijn wil ik voorstellen om daaraan-sluitend met studenten, in een inspirerende omgeving van technologisch-erfgoed, samen te ontdekken hoe vernieuwend “oude” technieken zijn.